به نام خداوند جان آفرین            حکیم سخن در زبان آفرین

برگ درختان سبزدرنظرهوشیار     هرورقش دفتری است معرفت کردگار

بینی چه رقم های شگرف است دل آرا     برصفحه ی هستی زخداوند تعالی

به دریا بنگرم،دریاتوبینم               به صحرا بنگرم صحراتو بینم

به دانش فزای به یزدان گرای         که اوباد جان تو راهنمای

ای نام توبهترین سرآغاز           بی نام نونامه کی کنم باز

این سخن فرموده پیغمبر است:   ((جنگ با نفست جهاد اکبراست))

ای هدهدصبا به سبا می فرستمت   بنگر که از کجا به کجا می فرستمت

اگرآن ترک شیرازی به دست آرد دل مارا       به خال هندویش بخشم سمرقندوبخارارا

الهی جانب من کن نگاهی          مرابنما به سوی خویش راهی

آن یارکزو خانه ی ما جای پری بود       سرتاقدمش چو پری از عیب بری بود

اکبرواعظم خدای عالم وآدم         صورت خوب آفرید سیرت زیبا